زندگی ما برحسب اتفاق و حوادث رقم نمی خورد چه ما از این موضوع آگاه باشیم یا نباشیم، بلکه به بهترین نحو توسط ما طراحی و نوشته می شود. به هر حال انتخاب با ما است، ما انتخاب می کنیم که شاد یا غمگین باشیم. ما انتخاب می کنیم که مصمم باشیم یا متزلزل. ما انتخاب می کنیم که شکست خورده باشیم یا موفق و پیروز. ما شجاعت و یا ترس را انتخاب می کنیم. فقط به یاد داشته باشیم که در تک تک لحظات، موقعیت ها و شرایط، همه ی ما دارای قدرت انتخاب هستیم که بر اساس آن ما این فرصت عالی را خواهیم داشت که کارها را طوری انجام دهیم که به نتایج فوق العاده ای دست پیدا کنیم.
عادت یک (عامل بودن) در مورد مسئول زندگی خود بودن است. بدین صورت که نباید همه ی اتفاق ها و مسائل را بر گردن والدین و اجدادمان بیندازیم. افراد عامل می دانند که در برای زندگی شان حق انتخاب و پاسخ گویی هستند. آنها ژنتیک، محیط زندگی، شرایط و اتفاقات اطرافشان را علت و پایه رفتار و اعمالشان شان نمی دانند بلکه می دانند که آنها خودشان هستند که رفتار و اعمالشان را با استفاده از”چهار موهبت” انتخاب می کنند.
از طرف دیگر، افراد واکنشی(غیرعامل) معمولا تحت تأثیر محیط پیرامون خود هستند. آنها به دنبال هر چیزی به جز خودشان برای مقصر دانستن و توجیه اعمال و رفتارشان هستند. اگر هوا صاف و آفتابی باشد، حالشان خوب است. از سوی دیگر اگر هوا بد باشد پس آنها روز خوبی نخواهند داشت و این آب وهوای ناخوشایند تمام کارها، رفتارها و خلق و خوی آنها را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
همواره میان محرک و پاسخ، ما دارای قدرت آزادی انتخاب هستیم. یکی از مهم ترین عناصری را که ما می توانیم انتخاب می کنیم، زبان و دایره کلماتی است که در اختیارمان داریم. نحوه ی حرف زدن ما بیانگر این است که ما خود را چگونه می بینیم.
یک فرد عامل از این مدل دستور زبانی را همواره بکار می برد. من می توانم، من می خواهم، من انتخاب می کنم، من ترجیح می دهم و … . یک فرد واکنشی(غیرعامل) از جملاتی مثل من نمی توانم، من مجبورم و چاره ای ندارم، اگر به خاطر او نبود من …. ، اگر می توانستم و … . این دسته افراد اعتقاد دارد که هیچ چاره و انتخابی در کلمات، رفتار و نتایج اعمال خود ندارند.
در برابر اتفاقات و حوادث غیرقابل کنترل و پیش بینی، افراد عامل تمرکز انرژی و زمان خود را بر روی عواملی می گزارند که توانایی کنترل و تغییر أن را دارند. همه ی مشکلات، چالش ها و فرصت هایی که ما با آنها روبرو می شویم به دو حلقه تقسیم میشوند: حلقه نگرانی و حلقه نفوذ .
افراد عامل تمرکز و تلاش خود را بر روی حلقه نفوذ می گذارند. آنها بر روی عواملی مثل سلامت، تربیت و مسائل کاری که می توانند کاری برایشان انجام دهند، تمرکز می کنند. افراد واکنشی تمرکز خود را بر روی حلقه نگرانی می گذارند؛ عواملی که هیچ گونه یا مقدار کمی بر روی آن تأثیرگزارند.
با هم این ویدیو عادت یک را ببینیم